Δάσος Κελπ
ή γιατί αποφάσισα να ξεκινήσω ένα newsletter γύρω από την κλιματική αλλαγή
Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής μου προκαλούν ένα βαθύ υπαρξιακό άγχος. Το περιβάλλον καταστρέφεται, τα καιρικά φαινόμενα είναι όλο και πιο έντονα, ο αέρας στις πόλεις είναι επικίνδυνος, οι ωκεανοί κινδυνεύουν, οι πάγοι λιώνουν, είδη ζώων εξαφανίζονται.
Η πιο εύκολη και πρακτική αντίδραση σε όλα αυτά ήταν απλούστατη: να τα αγνοήσω. Να εστιάσω στη δουλειά μου, στους φίλους μου, στη μουσική, τα βιβλία. Να διαβάζω τους τίτλους αλλά όχι τα άρθρα. Να θάβω το πρόβλημα κάπου βαθιά. Άλλωστε τις λίγες φορές που επιχείρησα να το μελετήσω ένιωσα τρομερά ανίσχυρος και αδύναμος. Αφού δε μπορώ να βοηθήσω, ας κάνω σαν να μην υπάρχει, σκέφτηκα. Πέρασαν αρκετά χρόνια έτσι.
Μετά ήρθε το καλοκαίρι του 2021 και οι φωτιές στην Πάρνηθα και τη Βόρεια Εύβοια. Η απελπισία στα βλέμματα των φίλων μου. Στάχτη στο μπαλκόνι, κλειστά παράθυρα για να μην εισπνέουμε. Άλλη μια καταστροφή, αυτή τη φορά όμως πολύ κοντά για να μπορώ να την αγνοήσω.
Μερικούς μήνες μετά, κι ενώ όλος ο κόσμος συζητούσε για το Web3, άκουγα μια συνέντευξη του ~Tony Fadell~που θυμωμένος έλεγε ότι το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας δεν είναι το επόμενο κρυπτονόμισμα και το Metaverse αλλά η κλιματική αλλαγή. Ότι η γενιά μας είναι η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Ότι είναι η κληρονομιά μας στις επόμενες.
Για όσους ήθελαν να βοηθήσουν και δεν ήξεραν πώς, ο Fadell πρότεινε το Speed & Scale, το βιβλίο που είχε εκδώσει λίγους μήνες πριν ο John Doerr και περιγράφει ένα πλάνο ώστε ως το 2050 να έχουμε αποφύγει τα χειρότερα. Το αγόρασα, άρχισα να το διαβάζω, να ξετυλίγω το νήμα.
Αποφάσισα να ξεκινήσω να αποτυπώνω αυτά που μαθαίνω εδώ. Δεν γράφω ως ειδικός, το αντίθετο. Αποτυπώνω το ταξίδι μου με την ελπίδα να βοηθήσω άλλους που έχουν την ίδια ανάγκη: θέλουν να βοηθήσουν και δεν ξέρουν πώς.
Πέρασε ενάμισης χρόνος από όταν έγραψα τα παραπάνω χωρίς να τα δημοσιεύσω, φοβούμενος ότι δε θα καταφέρω να γράφω όσο συχνά θα ήθελα. Στο ενδιάμεσο γνώρισα τον Αδάμ Μαρκάκη και του είπα ότι θαυμάζω τη συνέπεια που έχει με το δικό του Πάρε Πίσω την Πόλη. Πρόσφατα μου θύμισε ότι την πρώτη φορά που του ανέφερα την ιδέα για το δικό μου newsletter είχαμε Δεκέμβριο 2022 και βλέπαμε το Μουντιάλ του Κατάρ.
Η ντροπή κέρδισε την αναβλητικότητα!
Αν θέλετε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε παρέα τι μπορούμε να κάνουμε για τον πλανήτη, γραφτείτε. Φιλοδοξώ να ετοιμάζω ένα καινούργιο κείμενο κάθε δύο εβδομάδες.